πραγματορράφος

ὁ, Α

1. αυτός που δημιουργεί καταστάσεις

2. αυτός που προκαλεί αναταραχές, ταραχοποιός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρᾶγμα, -ατος + -ρράφος (< ῥαφή < ῥάπτω), πρβλ. μηχανο-ρράφος].